بررسی مقایسه‌ای گیاه دریایی سارگاسوم و کنجاله کانولا به عنوان منبع پروتئینی و تعیین بهترین درصد جایگزینی آن‌ها در تغذیه پروار بندی میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannamei)

در این مطالعه، ضمن بررسی امکان جایگزینی کنجاله کلزا و گیاه دریایی سارگاسوم به جای منابع پروتئینی جیره، درصد بهینه آن‌ها نیز در مرحله پرواربندی میگوی پاسفید غربی تعیین گردید. بدین منظور میگوهای با متوسط وزن اولیه 3/0±2/6 گرم به روش استاندارد از جاسک به مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار منتقل و بعد از یک هفته سازش، به مدت 8 هفته با 8 تیمار غذایی همگی حاوی 33 درصد پروتئین (ایزونیتروژن) و 3450 کیلو کالری بر 100 گرم وزن خشک غذا (ایزوکالری) شامل تیمار شاهد یا غذای پایه (فاقد کنجاله کانولا و آرد گیاه دریایی سارگاسوم) و 4 تیمار با سطوح 25، 50 و 75 و 100 درصد پودر کنجاله کانولا و 3 تیمار با سطوح 5، 10 و 15% آرد سارگاسوم ، به جای منابع پروتئین جیره، هر یک با 3 تکرار مورد تغذیه قرار گرفتند. میگوها به طور تصادفی به 24 تانک پلاستیکی 300 لیتری (10 میگو در هر تانک) معرفی و 4 وعده در شبانه روز در ساعات 8، 12،16 و 20، در آب با میانگین درجه حرارت 60/0±60/29 درجه سانتی‏گراد و شوری 8/0±33 گرم در لیتر تغذیه گردیدند. در ابتدای دوره پرورش، تغذیه روزانه بر اساس 3% وزن بدن محاسبه و با سیفون نمودن مواد غذایی کف تانک‌ها و حد سیری مشخص گردید و در فواصل زمانی 10 روزه نیز ضمن تعیین درصد بازماندگی و زیست‌سنجی، حد سیری مرحله به مرحله مشخص و اعمال گردید. در انتهای دوره پرورش زیست سنجی کلیه نمونه‌ها انچام و از هر تکرار 3 عدد میگو صید و به منظور رنگ سنجی، تعیین میزان کلسترول و آنالیز لاشه به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد جایگزینی 100 درصد کنجاله کانولا به جای آرد ماهی و 15% آرد گیاه سارگاسوم به جای منابع پروتئینی بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد و بازماندگی میگوهای آزمایشی امکانپذیر است، حال آنکه جیره‌های حاوی گیاه دریایی و به خصوص 15% (05/0P). جیره‌های کانولا بر تغییر رنگ و میزان کلسترول میگو تاثیر آماری نداشتند (05/0P>).